Ook op Wereld ME/CVS dag 2015 heb ik een berichtje op mijn Facebook geplaatst voor mijn Facebookvrienden. Klik op 'Meer lezen' om dit stukje te kunnen lezen! We willen en dromen allemaal wel van iets, de nieuwste telefoon, die mooie auto, die mooie schoenen met die hoge hakken of een groot geldbedrag in de loterij winnen. De loterij zou ik ook heel graag willen winnen maar wat is de kans dat het ooit zal gebeuren oftewel wat is de kans dat je de loterij zal kunnen winnen?
De nieuwste telefoon, die mooie auto of die mooie schoenen, daar heb ik eigenlijk niets aan. De nieuwste telefoon zal ik niet snappen, in die mooie auto kan ik niet rijden en op die hoge hakken kan ik niet lopen. Op de weg naar acceptatie kom je verschillende stoptekens tegen met boodschappen erop. Een van die stoptekens is bij het bord ‘Realiteitsbesef’. Je wordt gedwongen naar de realiteit te kijken en de daarbij behorende stappen te nemen zoals kritisch naar je situatie te kijken. Wat kun je en wat kun je niet? Het is heel normaal dat mensen iets willen en het vervolgens doen omdat ze het kunnen. Inmiddels leer ik, om te veel teleurstellingen te voorkomen, om mijzelf eerst af te vragen ‘zou ik dat kunnen?’. Als het antwoord op die vraag ‘ja’ is, dan komt pas de vraag ‘wil ik het ook?’. Voor elke activiteit die ik onderneem, betaal ik aan het eind namelijk een bepaalde tol. Daarom moet ik mij altijd afvragen of ik hetgeen, waarvan ik denk dat ik het op dat moment kan, ook daadwerkelijk ga ondernemen. Hierdoor heb ik geleerd om kritisch naar mijzelf te kijken en weet ik nu, wat ik over het algemeen, wel of niet kan. Alle vanzelfsprekende dingen wil ik graag doen, maar het blijft voornamelijk bij dromen. Om kritisch naar mijzelf te kijken en weet ik nu, wat ik over het algemeen, wel of niet kan. Zo droom ik over een weekendje aan zee met mijn vriend, uiteten met familie, er gezellig op uit met vrienden, of iets heel simpels zoals het stofzuigen van mijn huisje. Hoewel ik, op het gebied van haar en make-up, er vaak niet meer uitzie zoals eerst, heeft het mij niet veranderd maar geleerd om te kijken naar wat kan en niet naar wat ik wil. Bij een eerder stopteken waarop stond 'geniet van de kleine dingen', heb ik geleerd om te genieten van de kleine dingen zoals op een mooie lentedag, in de rolstoel, samen met mijn vriend naar buiten te kunnen. Wat de ene dag kan, kan de andere dag niet maar wat ik wel elke dag kan is dromen en hopen dat ik ooit mijn dromen zal kunnen verwezenlijken.
0 Comments
Leave a Reply. |
Begin 20 en ineens viel mijn leven ineen, diagnose ME/CVS en later ook de diagnose Fibromyalgie. Maar daarbij bleef het niet... Elke dag voer ik de strijd tegen en met mijn lichaam en probeer ik er het beste uit te halen. En dan... Archieven
Mei 2024
Categorieën |